S.M. Rouffaer
Weduwe van
A. van der Ven,
Resident van Palembang
Woning
1863- 1868
Zij woont hier samen met:
Haar kinderen:
- Adrianus 1851
- Henriëtte 1852
- Simonetta Maria 1853
- Paulina Mathilda 1855
- Louisa Marianna 1856
Eigenaar jhr. J.W.A. van Sijpesteijn 1857 - 1871
Simonetta Maria Rouffaer (Amsterdam 30 september 1825 - Kralingen 5 april 1891, 65 jr. )
Dochter van Adriaan Rouffaer en Petronella Pfeil
Getrouwd Delft 16 juli 1848 met:
Adrianus van der Ven (Gorinchem 4 augustus 1816 - Op reis van Java naar Nederland 19 december 1856, 41 jr. )
Zoon van hendrik van der Ven en Josina Thomée
Kinderen:
Adrianus (Samarang 20 januari 1851 - Den haag 26 maart 1931, 80 jr. )
Henriëtte (Samarang 16 maart 1852 - Den haag 17 februari 1913, 60 jr. )
Simonetta Maria (Banjarmasin 8 december 1853 - Den Haag 27 juni 1932, 78 jr. )
Paulina Mathilda (Banjarmasin 20 januari 1855 - Den Haag 7 april 1931, 76 jr. )
Louisa Marianne (Palembang 11 april 1856 - Leiden 10 januari 1936, 79 jr.) 'Lucie'
Louise Adriana Petronella (Delft 6 april 1857 - Amsterdam 26 juni 1857, 3 maanden)
16 juli 1848 trouwde Adrianus van der Ven met Simonette Maria Rouffaer te Delft. Hij was 32 jaar en 'Oost Indisch ambtenaar'. Zijn vader was overleden en zijn moeder woonde te Oosterhout. Adrianus was voor een jaar op ziekteverlof in Nederland en was sinds 5 februari 1848 ingeschreven in Delft. Simonette Maria was 22 jaar en kwam uit Amsterdam, waar ze officieel nog woonde. Haar ouders waren overleden maar ze had keurig toestemming van haar voogd en toeziend voogd , een boekverkoper en een koopman, beiden uit Amsterdam. Hun vier huwelijksgetuigen waren twee medicine doctoren, een oud inspecteur generaal der registratie en een Remonstrants Gereformeerde predikant.
Huwelijksakte
Ze zijn waarschijnlijk eind 1848, begin 1849 naar Indië vertrokken. Te Batavia beviel Simonette Maria op 9 augustus 1849 van hun eerste kind, een dochter. Het meisje is jong overleden.
Javasche courant 11 08 1849
En met een vertraging van meer dan twee maanden hetzelfde bericht in de Nederlandse kranten.
Algemeen Handelsblad 30 10 1849
Voor een goed overzicht van de carrière van Van der Ven (en de bijbehorende verhuizingen) hier een stukje uit de online Multatuli encyclopedie.
De 'dd' in het stukje is Eduard Douwes Dekker (schrijversnaam Multatuli).
VEN, ADRIAAN VAN DER-
overt. 1856, geb. te Gorinchem, vertrok in 1837 naar Indië, waar hij in 1838 derde commies werd bij de Directie der produkten en civiele magazijnen. In 1841 werd hij secretaris van de residentie Aijer Bangies van Sumatra's Westkust. Ten tijde van dd.'s verblijf te Natal was Van der Ven zijn chef als waarnemend assistent-resident aldaar. In de periode 1847-1848 was Van der Ven met verlof tot herstel van gezondheid in Nederland. Terug in Indië werd hij in 1849 assistent-resident van Soemedang en Soekapoera (Preanger), vier jaar later volgde zijn benoeming tot resident van Bandjermassin. In 1855 werd hij resident van Palembang (Z.O. Borneo). Op de terugreis naar Nederland in 1856 overleed hij.
Op last van Michiels onderzocht Van der Ven de klacht dat dd. f4000,- à f5000,- had proberen te lenen om zijn kastekort aan te vullen. Volgens een wijdverbreide anekdote zou dd. hem ontvangen hebben met twee pistolen naast zich (P. van 't Veer, Het leven van Multatuli, 1979, p. 138). In het ambtelijk rapport dat Van der Ven over dit gesprek opmaakte, spreekt hij van ‘verwarring in de administratie’. Hij stelt Michiels voor deze ambtenaar ‘die nalatig in de opvolging mijner bevelen is geweest’ over te plaatsen (9 juni 1843, vw viii, p. 217). Na verder onderzoek en enkele waarschuwingen, meldt Van der Ven op 18 juli in een rapport aan Michiels dat de betreffende controleur, ‘eene halsstarigheid en kwade wil’ aan de dag legt die afkeuring en bestraffing verdienen (vw viii, p. 255). Naast het slechte beheer van zijn administratie heeft dd. zich, aldus Van de Ven,ook schuldig gemaakt aan het bezigen van ‘beledigende uitdrukkingen’ tegen zijn chef. Kortom: dd. heeft getoond ‘geene geschiktheid te bezitten om op zich zelve te staan en door zijn verregaand pligtverzuim zich alle
verschooning of toegevendheid heeft onwaardig gemaakt’ (vw viii, p. 256). Op 31 augustus 1843 droeg dd. zijn ambt aan H. Diepenhorst over.
https://multatuli.online/encyclopedie
Adriaan heeft dus tijdens zijn ziekteverlof Simonetta Maria ontmoet, is verliefd geworden en met haar getrouwd.
In Samarang werd 20 januari 1851 hun eerste zoon geboren: Adrianus. Hij zou later in de voetsporen van zijn vader treden. Iets meer dan een jaar later, 16 maart 1852, ook in Samarang, kwam dochter Henriëtte ter wereld.
Voor oude foto's van Samarang klik hier: Pieter, zoon van Jan willem Druijvesteijn, was hier in ongeveer dezelfde tijd werkzaam bij Dorrepaal & co.
In 1852 werd van der Ven resident van Banjermassing (nu Banjarmasin). Vanaf 1828 heette het officieel Resident van de Zuider- en Ooster Afdeling van Borneo. De sfeer moet gespannen geweest zijn want er waren net nogal wat moeilijkheden met de Sultan over zijn opvolging. Het leidde in 1859 tot een langdurige opstand.
Het huidige Banjarmasin had vroeger nogal wat verschillende schrijfwijzen, waaronder Banjermassing / Bandjermassin.
Het Residentiehuis te Banjarmasin
Circa 1870
Weg te Banjarmasin
Circa 1870
Rivier te Banjarmasin met
raderstoomboot.
Circa 1870
Dorp aan een rivier bij Banjarmasin
1847
In Banjarmasin werden twee dochters geboren. Simonetta Maria 8 december 1853 en Paulina Mathilda 20 januari 1855. Later in 1855 werd Adriaan benoemd tot resident van Palembang, dus het gezin moest weer verhuizen.
Het Residentiehuis te Palembang
Circa 1867
Drijvende sociëteit te Palembang
Vòòr 1880
In Palembang werd 11 april 1856 dochtertje Louisa Marianne geboren. In december 1856 moet Adriaan zo ziek geworden zijn dat het gezin op stel en sprong vertrok naar Nederland.
Java-bode 10 12 1856
Helaas overleed Adriaan van der Ven aan boord van het schip. Simonetta was net 31 jaar geworden, had vijf jonge kinderen (de oudste was bijna zes), en was ongeveer vijf maanden zwanger. Ze ging met haar kinderen in eerste instantie naar Delft.
Nieuwe Rotterdamsche courant
08 04 1857
Delftsche courant
10 04 1857
6 april 1857 werd te Delft het jongste dochtertje geboren: Louise Adriana Petronella.
Nog geen twee maanden later, 24 juni, woonde het gezin op de Herengracht 118 in Amsterdam en daar stierf 26 juni, dus twee dagen na de verhuizing, helaas ook het baby'tje, nog geen drie maanden oud.
Algemeen Handelsblad
30 06 1857
Ze had twee inwonende dienstboden, voor korte tijd een kinderjuffrouw. Ook haar oudere zus Justina Hendrika Rouffaer woonde van 25 januari tot 27 juli 1858 bij haar in. Zij trouwde vanuit dit huis op 15 juli 1858 met boekhandelaar J.J. Bom. Dat zal veel drukte en afleiding hebben gegeven.
Bevolkingsregister Amsterdam
5 mei 1862 vertrokken ze naar de Haarlemmerhout onder de gemeente Heemstede.
Bevolkingsregister Heemstede
17 januari 1863 schiet Simonetta Maria, in een goed doortimmerd contract, 2200 gulden voor aan Adam van der Weiden, timmerman te Heemstede. Terug te betalen in maandelijkse termijnen van 100 gulden en met zijn huis, werkplaats, erf en tuingrond 'zeer geschikt voor de bloembollenteelt' als onderpand.
Ze kan in Heemstede heel wel bevriend zijn geraakt met Jaap en Marie van Sijpesteijn - van Lennep. In ieder geval huurde ze na het vertrek van
ritmeester de Bruijn ons pand aan de Nieuwe Gracht.
24 november 1863 was het gezin uitgeschreven uit Heemstede en vertrokken naar ons huis in Haarlem. De Bruijn was al weg sinds mei van dat jaar. Het huis heeft dus een half jaar leeg gestaan.
Adresboek Haarlem
01 09 1864
Meer dan het adresboek hebben we niet. Er is verder geen teken van leven uit de jaren dat ze in ons huis woonden. De oudste zoon, Adrianus was in 1863 12 jaar. Hij zal nu een vervolg opleiding zijn gaan doen, misschien op de eerste Hogereburgerschool-B met vijfjarige cursus te Haarlem, geopend in september 1864.
Toch nog een bericht: Adrianus zat inderdaad op de Hoogere-Burgerschool. Hij was in 1867 voorwaardelijk over naar de 4de klas. Het volgende jaar stond zijn naam er niet meer bij, want het gezin was verhuisd naar Delft.
A. van der Ven (laatste regel).
Opregte Haarlemsche Courant
25 06 1867
Ergens begin 1868, vòòr juni want anders zo de naam van Adrianus weer bij de schooluitslagen gestaan hebben, woonde het gezin weer in Delft. Dit weten we uit het bevolkingsregister van Delft, wat helaas precies op dit moment werd bijgehouden door een ongeïnteresseerde ambtenaar.
Simonetta werd geschreven als Lemonette en de familie was opeens Waals Hervormd. Nog vervelender is dat er geen datum van aankomst in de gemeente was genoteerd.
Bevolkingsregister Delft 1861 - 1878
Hoe het verder met het gezin van der Ven:
1871
18 oktober 1871 trouwde Henriette te Delft met een mijningenieur, Carel Jan van Schelle. Zij was 19 jaar en hij 24.
1872
In 1872 had Adrianus met goed gevolg het groot-ambtenaarsexamen bij de Indische instelling afgelegd. De Indische Instelling was een opleidingsinstituut in Delft (er was er nog een in Leiden). waar onderwezen werd in taal-, land- en volkenkunde van het toenmalig Nederlands-Indië. De besten kregen toegang tot de Indische ambtelijke dienst.
Het examen omvatte:
Een algemeen gedeelte, dat verdween toen de stof op de HBS werd geëxamineerd
Verplicht:
geschiedenis
land- en volkenkunde
kennis van de staatsinstellingen in Nederlands-Indië
Maleis of Javaans
Facultatief:
de beginselen van enige andere in de archipel gangbare inheemse taal
godsdienstige wetten, volksinstellingen en gebruiken van Nederlands-Indië
landmeten en waterpassen
boekhouden
Vanaf 1872 ging 'godsdienstige wetten, volksinstellingen en gebruiken van Nederlands-Indië' naar verplicht, en verdwenen 'landmeten en waterpassen' en 'boekhouden' van de lijst.
1873
In 1873 vertrok Adrianus naar Nederlands Indië. Na de verschillende rangen doorlopen te hebben werd hij uiteindelijk assistent-resident van Lebak,
waarnemend Resident van Probolinggo en van april 1900 tot september 1901 Resident te Rembang.
1877
8 februari 1877 trouwde Simonetta Maria te Delft met een civiel ingenieur, Maximiliaan Willem Joannes 's Gravesande Guicherit. Zij was 23 jaar en hij 28. Ze gingen wonen in Gorinchem. Haar moeder verhuisde mee.
6 september 1877 trouwde ook Pauline Mathilda, in Gorinchem, met jkh. mr. Joan Cornelis Reynst. Zij was 22 jaar en hij 21. Zijn opa was Resident van Palembang en vicepresident van de Raad van Indië geweest. Zelf was hij geboren in Tjandjoer. Zijn vader stierf jong en Joan Cornelis erfde de helft van het enorme vermogen van zijn opa. Zijn tante erfde de andere helft. Zij was getrouwd met John Ricus Couperus en de moeder van de schrijver Louis Couperus. Paulina Mathilda en Joan Cornelis gingen wonen in Den Haag.
Een maand later, 2 oktober 1877, ook te Gorinchem, trouwde de laatste en jongste dochter Louisa Marianne ('Lucie') met William Francis. Zij was
21 jaar en hij 26. William was geboren in Batavia. In Utrecht promoveerde hij in 1876 magna cum laude in de rechten. Na hun huwelijk gingen ze naar Ned. Indië, waar William uiteindelijk benoemd werd tot substituut-officier van justitie te Soerabaja, in 1880 benoemd tot voorzitter van de landraad te Loemadjang en (na een ziekteverlof van twee jaar in Nederland) in 1894 tot voorzitter van de landraden te Poerworedjo en Koetoardjo. Hij stierf september 1894 in Djokjakarta waarna Lucie met haar kinderen terugkeerde naar Nederland. Zij overleed in 1936 in Leiden. Ze is de enige van de familie waar een foto van bekend is.
Het echtpaar Francis- van der Ven, waarschijnlijk
net na hun huwelijk, nog in Nederland.
Foto gemaakt in Delft
Adrianus van der Ven trouwde 23 november 1886 te Den Haag met Margaretha Johanna Cornelia du Cloux. Hij was 35 jaar oud, zij 30 jaar.
Hij was toen nog controleur eerste klasse bij het Binnenlands Bestuur op Java en Madura.
Geboorte zoon 30 januari 1889
Bataviaasch nieuwsblad 04 02 1889
Overlijden du Cloux. Van der Ven was nu Assistent-Resident van Lebak.
Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage 07 augustus 1889
De woning van de Assistent-Resident te Rangkas Bitung (Lebak)
ca. 1900. Hier heeft ook Eduard Douwes Dekker (Multatuli) een tijd lang gewoond.
Citaat uit De man van Lebak - Anecdoten en documenten betreffende Multatuli
E. du Perron 1956
'Het erf van Havelaar verlatend kwam ik - het was nu volle maan - niet ver van diezelfde diepte bij een gemetseld graf onder een afdakje, romantisch eenzaam in het veld. Hier had het graf van Tine moeten zijn, dus ik ging bijna op de zerk liggen om bij het maanlicht het opschrift te ontcijferen; en het bleek te zijn van een juffrouw Du Clou, gestorven in 1889, dus 2 jaar na Multatuli, echtgenote van een latere assistent-resident van Lebak, A. van der Ven. Deze assistent-resident, vertelt weer pastoor Jonckbloet, was niet iemand die met praatjes de boel schoonmaakte (hoe diep voelt men op wie dat slaat), neen, hij gaf de plaats effectief een beurt, en sindsdien is Rangkasbetung waarschijnlijk zo'n zindelijk dorpje.'
Ook de wegen in Lebak waren uitstekend.
Fragment uit Indische Brieven.
De Kampioen 7 december 1894 blz 872
Adrianus van der Ven hertrouwde 14 april 1898 te Den Haag met Leonie Bianca Arnold Bik. Hij was nu 47 jaar oud en nog steeds Assistent-Resident van Lebak. Zij was 29 jaar. Met haar kreeg hij nog drie zonen. Hij werd nog waarnemend Resident van Probolinggo en Resident van Rembang vanaf 3 april 1900 tot 5 september 1901. Het gezin keerde terug in Nederland en lieten in 1903 een villa bouwen in Apeldoorn.
Simonetta Maria van der Ven - Rouffaer overleed 5 april 1891 te Kralingen.
Het vaderland
08 04 1891